TENTOONSTELLING 17 januari tot 8 maart 2020

opening zaterdag 18 en zondag 19 Januari van 14 tot 18u

 

Meer dan 50 werken van verschillende formaten;

• cartoons
• inkt en acryl-schilderijen op papier
• acryl schilderijen op doek
• lithos

Beelden van de opstelling volgen kort voor de opening, onze webshop wordt aangevuld met het nieuwe werk erna.

---

OVER KAMAGURKA

Hij is van vele markten thuis. Cartoonist (Humo, De Standaard, NRC), vooreerst. Maar ook theatermaker, stand-up comedian, radio en televisiemaker, en schilder. Hij wordt bestempeld als de grondlegger van het accidentalisme. Punk met pen en papier. Hij combineert mainstream met cult.

Als Cartoonist is hij sinds lang erkend als één van de grootste Belgen van zijn tijd met publicaties in tijdschriften en kranten doorheen Europa en zelfs de Verenigde Staten. Maar de laatste tien jaar ook succesvol, en steeds relevanter, als kunstschilder en maker van ruimtelijke objecten.

NRC Handelsblad hoofdredacteur Peter Vandermeersch zegt over Kamagurka: “Kama is het Vlaamse van Bruegel, het wellustige van Rubens en het Surrealistische van Magritte. En Kama is ook Luc, een bijzonder zachtzinnige man”.

Absurde Humor is de kern van Kamagurka’s oeuvre en is verbonden met hoe hij in het leven staat, wat hij waarneemt in zijn omgeving en wat hem inspireert.

 

Na zijn bezoek aan ‘How to Paint Water’ of wat de invloed van de Leie was op de regionale schilderkunst, een expo van curator Piet Boyens in de Latemse Kluis aan de Kapitteldreef, trok onze redacteur Horst-Jürgen naar Gent en ging er op zoek naar enigszins ‘verborgen’ kunstschatten.

Hij kwam voldaan en enigszins verrast door al die herontdekte  schoonheid terug met de hierna volgende presentatie : 190908 Gent Vlaamse Meesters

We laten onze lezers dan ook meegenieten…

 

Duo Show Féline Minne & Catharina Dhaen Liquid Identity is een begrip uit de sociologie en past bij beide kunstenaars’ humane instelling, maar ook bij wat ze doen met vloeibare kleuren op doek of papier. Beide schilders trekken het idee van vloeibaarheid binnenstebuiten, schudden het ondersteboven en slaan het omgekeerd. Zo ontstond de titel van deze duo-show: Identity Liquid. Hier ligt de nadruk meer op verf (het visuele) en het nonsensikale (het inhoudelijke). Een andere mogelijke titel voor deze show had Nameless Planets kunnen zijn. Beide kunstenaars creëren visuele dagdromen. Deze dagdromen ontkiemen in de waarneming van de omgeving. Dit is een vorm van magisch realisme. Het nodigt de toeschouwer uit om een andere dimensie te betreden. Deze andere dimensie bestaat enkel in de kunst of de verbeelding. Beide kunstenaars leggen de nadruk op het belang van de verbeelding en het fictieve gehalte van kunst. Ursula K. Le Guin, een van de grootste science-fiction schrijvers ooit, zei dat de mens verbeelding nodig heeft om kritisch te denken over de realiteit. Via de verbeelding kan men de mogelijkheden van een betere wereld bedenken. Verbeelding (of noem het fantasie) heeft zijn functie. Je fantasie de vrije loop laten gaan, is een rebelse daad. Dit brengt ons terug bij vloeibaarheid. Alles—identiteiten en manieren van leven, vloeibaar laten zijn, is hoe deze kunstenaars hun humane, en liberale opvattingen belichamen. Beide kunstenaars zijn verschillend, maar hebben veel raakvlakken. Dit merk je in hun voorkeur voor een helder en intens kleurenpalet en asymmetrische composities die eerder naar het claustrofobische neigen.   OPENING 1 september 2019 15:00 – 17:00 uur Stationslaan 111 – Breda (voorheen Liniestraat 111)   Daarna is de expositie te zien van 1 – 15 september donderdag – zondag 13:00 – 17:00 uur toegang is gratis catharina.dhaen@gmail.com feline.minne@gmail.com Féline MINNE

In de zomer van 2018 opende De Latemse Kluis, het voormalig buitengoed van de paters Dominicanen na een grondige restauratie haar deuren om de voorziene museale functie op te nemen. Gelegen aan de Kapitteldreef 40 in Sint-Martens-Latem, vlakbij het gemeentelijk museum Gevaert- Minne, beschikt dit gebouw over een professioneel uitgeruste ruimte waar het museum jaarlijks wisseltentoonstellingen kan houden. 

 

 

 

Met de expositie ‘Gust De Smet – Stil de tijd’ die ruim twintig meesterwerken van deze Latemse kunstenaar samenbracht, opende De Kluis in 2018 haar eerste seizoen. De respons van het publiek en de pers was buitengewoon. 

 

 

Voor deze zomer staat een nieuwe, exclusieve tentoonstelling op het programma nl. ‘How to paint water. De Leie – stroom van inspiratie’. 

Naar bekend trekt De Leie haar eigen curve door de Belgische kunstgeschiedenis.
De genoemde tentoonstelling wil laten zien hoe de diverse kunstenaars op een eigen manier, vaak ook door een gangbare stijlfase gedreven, naar de Leie hebben gekeken tussen 1880 en 1930. Die wisselende visie beweegt zich van de romantiek van Felix Cogen, de lichtlyriek van Emile Claus, de poëtische benadering door Albijn Van den Abeele, het zoeken naar de ziel van het rivierlandschap door Valerius De Saedeleer, de mystiek geladen kunst van Gustave van de Woestyne naar de impressionistische varianten van Maurice Sys, Anna De Weert, Constant Permeke en Albert Saverys om te eindigen bij het expressionisme van Gust De Smet, Frits Van den Berghe en Hubert Malfait die de Leie op de eerste plaats als een constructief element in hun compositie zien. 

In het gemeentelijk museum Gevaert-Minne kan u zich laten meevoeren met de kanotocht op de meanderende ‘Golden River’ van hedendaags kunstenaar Stief DeSmet en de verschillende betekenissen achterhalen. Zo is er een rechtstreeks verband met het Leielandschap en haar schilders alsook met de voormalige commune, haar wereldbeeld en haar vrijheid/blijheid ideaal. Stief DeSmet (°1973) uit het nabijgelegen Bachte-Maria-Leerne is zowel schilder, beeldhouwer, performer als videast. 

Vooropening : uitnodiging How to paint water

Impressie AVSBE http://www.avs.be/avsnews/de-leie-als-een-stroom-van-inspiratie?fbclid=IwAR0aMOhOMC9iv_QzOZShsKu21LxJ4dKLaq6CbnDDkPnxLIZS77vslrG5lmw

Persmoment met Cultuurschepen Barbara Lannoy-Hallums, cultuurfunctionaris Sophie DeSmet en curator Dr Piet Boyens

 

De tentoonstelling is een organisatie van de gemeente Sint-Martens-Latem (cultuurfunctionaris Sophie Desmet) met als gastcurator Piet Boyens in samenspraak met de eigenaar van de Latemse Kluis, Herman De Bode. 

 

 

 

 

 

 

Voor de kunstliefhebbers, senioren en mensen met een fysieke beperking die zelf de tentoonstelling niet kunnen bezoeken, maakte onze correspondent Horst-Jürgen dit overzicht : 190814 Latemse Kluis – De Leie – stroom van inspiratie

 

JOURNEY
28.04 – 02.06.2019

 

Ann Deman werkte enkele jaren aan een reeks foetussen in fragiel puur porselein.
Ze zijn liefdevol geboetseerd uit dezelfde materie maar hebben elk hun eigen identiteit en stralen een zorgende kracht uit.
Wie ernaar kijkt, ziet wat er diep in elk van ons en rondom ons leeft: bloei, broosheid,
gaaf zijn, geblutst zijn, schoonheid, schaduw en licht.
De beelden stralen ook een zorgende kracht uit. Precies hierom reisden enkele foetussen de voorbije twee jaar naar zorginstellingen in België en Nederland.
Op de expo en in een speciaal hiervoor uitgegeven boek krijg je verslag van deze reis.

CONNECTED 28.04 – 02.06.2019 Met deze installatie duidt Ann ons dat de wereld onze spiegel is en wij de weerspiegeling zijn van de wereld. Spierwitte en strak gepolierde bronzen beelden fungeren als evenbeeld. We kijken naar de beelden en zien meteen de reflectie van onszelf maar ook van alles en iedereen rondom ons. Wat we zien is in wezen onze eigen projectie, de projectie van wie we zijn.

Waar? Broeltoren Noord, Broelkaai, Kortrijk Open donderdag t.e.m. zondag: 14u tot 18u Gratis toegang.

VERNISSAGE, zaterdag 27.04.2019

·         Welkomstwoord door Axel Ronse, schepen van cultuur. ·         Inleiding ‘ Soul contractions’ door Sofie Crabbé, kunstcriticus. ·         Inleiding ‘Journey’ door Philippe De Veyt, Voorzitter RvB WZC H.Hart Oudenaarde. ·         Bezoek aan de tentoonstellingen. ·         Receptie. zaterdag 27 april 2019 om 15u. BuBox, Korte Kapucijnenstraat, Kortrijk

 

In 1961, drie jaar na zijn verhuizing naar Parijs en het ontmoeten van zijn vrouw en levenslange artistieke partner Jeanne-Claude, kwam Christo met een idee om de Arc de Triomphe in stof te wikkelen, een zet die zijn ‘signatuur’ moest worden.
Bijna 60 jaar later, wordt die initiële droom eindelijk werkelijkheid.

 

Twee weken lang, komende lente, zal de 83-jarige in Bulgarije geboren kunstenaar om en bij 270.000 vierkante voet blauw recycleerbaar polypropyleenweefsel en ruwweg 23.000 voet rood touw laten aanrukken om dit wereldvermaarde Parijse landmerk in te pakken.
Het kunstwerk, met de titel l’Arc de Triomphe, Wrapped (Project voor Parijs, Place de l’Étoile-Charles de Gaulle), is de eerste realisatie van de kunstenaar in de Franse hoofdstad sinds hij in 1985 de Pont-Neuf met Jeanne-Claude inpakte. Het is de eerste keer dat hij hun gemeenschappelijk project opnieuw wou bekijken sinds ze in 2009 stierf.

 

“Jeanne-Claude was mijn hele leven zo dicht bij mij”, vertelde de kunstenaar aan de New York Times. “Natuurlijk is er enige ironie van het lot en is er het verdriet dat ze hier niet is. Maar ik wil graag doorgaan met mijn leven en mijn (ons) werk verderzetten.”

 

Het project wordt begeleid door het Centre Pompidou en het Nationaal Museum voor Franse Monumenten. Het project zal dan tevens samengaan met een tentoonstelling in het museum; een expo die terugkijkt op het leven en werk van Christo en Jeanne-Claude in Parijs van 1958 tot 1964, evenals de Pont- Neuf Wrapped project bedacht en uitgevoerd over een decennium beginnend in 1975.

De tentoonstelling loopt van 18 maart tot 15 juni 2020.

Deze nieuwe uitdaging zal wis en zeker tot een publiekstrekker uitgroeien.
Christo en Jeanne-Claude’s relatie is tenslotte een van de meest sprookjesachtige romances van de kunstwereld en, vergeet het niet, het begon allemaal in de ‘Lichtstad’. De twee kunstenaars, geboren op dezelfde dag in 1935, ontmoetten elkaar in 1958 in Parijs en startten kort daarna hun 50-jarige partnerschap.
In de zeven jaar die ze in de stad doorbrachten, legde het duo plannen op voor vijf openbare projecten, waarvan twee – Wall of Oil Barrels – The Iron Curtain, Rue Visconti (1961-62) en Wrapped Statue, Place du Trocadéro (1964) waren al voltooid.
Nu zal een derde ‘droom’ eindelijk van de lijst kunnen afgevinkt worden.

Zoals gebruikelijk bij de werken van Christo, ontvangt de kunstenaar geen openbare middelen voor het project en zal hij ook geen onafhankelijke particuliere financiering zoeken. Het project zal in plaats daarvan volledig worden gefinancierd door de verkoop van voorbereidende studies, tekeningen en collages, evenals andere werken die dateren uit de jaren 1950 en ’60.

(foto’s door André Grossman, (c) Christo)

Meer info volgt later… Wij kijken er naar uit !